Pagina's

dinsdag 8 november 2016

Alleen maar het geluid van niets

25-10-2016

Stilte. Niks. Alleen maar het geluid van niets. Getik van kopjes die afgewassen worden. 
Geklets aan de tafel naast me. Geritsel van spulletjes in een boodschappentas. 
Maar hier in mijn bovenkamer: niks nada noppes.

Dat is het effect van lange strandwandelingen.
Ochtenden en middagen in bed, terwijl de stemmetjes van de disneyfiguren je verblijden.
Dikke knuffels en gekke avonden met vriendinnen, waarbij je jezelf helemaal kan laten gaan.

De lucht is heiig en voor me zie ik alleen de bomen die heel dichtbij staan. 
De zon is niet te zien en eigenlijk is de gehele oppervlakte boven me grijs. Toch heeft deze kleur ook zijn schoonheid. De kou zorgt er voor dat mijn  wangen, neus en oren knalrood zijn. Ik kom niemand tegen en breng de ochtend alleen door. Rennend, stap voor stap. Alle gedachten in mijn hoofd lekken er langzaam uit.

Het laatste ochtenduurtje breng ik koffiedrinkend door. Met de openhaard rechts van me en met mijn neus in een tijdschrift. Ik voel mezelf opladen. Als ik straks naar buiten loop, is er een lach op mijn gezicht te zien. Met croissantjes in de ene hand en een vastberaden vrolijkheid in de andere.
Op weg naar iemand die thuis zit te wachten op een leuke middag met mijn gezelschap.

Trui - Pull and Bear / Shortje - onbekend winkeltje in Italië

Geen opmerkingen:

Een reactie posten