Er is voor de rest niemand thuis. Ik wel vandaag. Al voor de tweede dag deze week. Een hele dag in mijn eigen tuin, mijn eigen keuken en mijn eigen slaapkamer. Waar niemand me stoort, tijd doorbrengend met mezelf. Vandaag kan ik dansen in de zon, mijn pyjama aanhouden en rondhuppelen door het huis, zoveel fruit eten als ik wil en mijn gedachten verliezen in een boek.
Ik kom op allerlei gekke ideeën als ik alleen ben. Mijn
hoofd heeft alle ruimte van de wereld en kan alle kanten op die ze wilt. Zelfs
mijn gedachten huppelen, springen en dansen vandaag. De wereld streelt me en ik
ben hier alleen in de tuin.
Ik zing keihard en vals mee met alle sentimentele liedjes
die uit mijn computer komen. Luna, ons hondje, ligt ondertussen aan mijn
voeten. Ze wil altijd mijn tenen likken en vandaag mag ze dat. Mijn beste
vriend is thee. Niet zomaar thee, maar clipper thee. Frambozen munt. De paarse
bloemen in de tuin lachen me toe. Ik lach terug en neem nog een slok van mijn thee.
Mijn pyjama heb ik ondertussen verruild voor mijn favoriete zomerkleren.
Niemand die ze ziet, maar mij maken ze blij.
Deze dagen doen mij zoveel goed. Ze geven me alle magie en liefde terug die ik soms verlies. Het liefste bevind ik me elke dag op een wolkje hoog in de lucht en op dit soort dagen is dat mogelijk.
Deze dagen doen mij zoveel goed. Ze geven me alle magie en liefde terug die ik soms verlies. Het liefste bevind ik me elke dag op een wolkje hoog in de lucht en op dit soort dagen is dat mogelijk.
Vergis je niet, er zijn ook dagen waarop ik me eenzaam
voelde. Waarop alleen zijn me beangstigde. Niemand om me heen, deed me naar
adem happen. Het drukte op me, alsof ik duizend kilo moest dragen.