Zomerse dromen -part3-

15-8-2016

Daar gaan we weer hoor. Ik ben opnieuw beland in dromenland. Barcelona is zo’n ontzettende bijzondere stad. Ik voel me er thuis, dat is het gekste gevoel wat ik heb.

Barcelona geeft me vlindertjes in mijn buik en eigenlijk ook aan mijn voeten. Deze maken me vederlicht. Het gevoel wat ik het liefste heb. Mijn hoofd zit vol met woorden en heel mijn lichaam voelt raar door het te veel aan gevoelens. Alsof alle nieuwe dingen binnendringen in mijn huid. Ik ben helemaal gevuld met de atmosfeer van de stad. Hier wil ik niet met beide voeten op de grond staan, hier wil ik vliegen.

Op het moment zit ik op een pleintje, terwijl alle toeristen langs me lopen. Ze bekijken het oude gebouw wat erbij hoort en de gids vertelt. Ik zit met mijn rug tegen de rand van het plein. De kerkklokken luiden en iedereen loopt maar door. Voor mij is dit pleintje even stilstaan. Niet perse om na te denken, maar gewoon om hier te zijn. Echt hier.

Deze stad heeft iets romantisch, iets ouds. Dat is het Barcelona wat het beste bij mij past heb ik het idee. Het langzame, datgene wat altijd blijft.

Elke keer als ik in een Zuid-Europese stad rondloop deze vakantie, voel ik bevestiging. Volgend jaar wil ik even weg. Een klein stukje van de wereld ontdekken, proeven van iets nieuws. Mezelf losmaken van alles wat ik ken en springen van een hogere duikplank dan diegene die ik aangereikt krijg.

Ik wil mezelf graag begeven op een plek die me dit romantische gevoel geeft. Ik ben benieuwd hoe ik reageer op een nieuwe omgeving en hoe ik in elkaar zit als ik zelf doelen mag stellen. Volgend jaar wordt een leeg blad dat ik helemaal zelf in mag vullen. In deze overvolle sneltrein is geen plek voor al mijn dromen en ambities. Elk hoekje van mijn zijn uitgraven is wat ik ga doen. Over alles wat ik tegenkom schrijf ik, zodat ik het niet vergeet. Helemaal uitgeplozen kom ik terug met energie voor een nieuw avontuur.

Zomerse dromen -part2-

Het moment dat ik Lissabon binnenstapte, was ik verkocht. Het eerste wat ik zag was een schattig balkon met bloemen wat vast zat aan een huis in crème wit. Er verscheen een glimlach op mijn gezicht. Het feit dat ik op zo'n plek mijn tijd mocht doorbrengen, maakte me zo ontzettend blij. Mijn dromen over een gekleurd huis en een balkon met een waslijn, was voor die dag werkelijkheid geworden.

Als allereerste gingen we naar een plek waar je kon uitkijken over de gehele stad. Terwijl ik om me heen keek, zag ik twee oudere Portugese madammetjes zitten. Net als wij, kijken ze van een afstandje naar al het moois wat Lissabon te bieden heeft. Druk kwebbelend en totaal niet bezig met alle toeristen om zich heen. Vanaf dat moment daar ergens bovenin de stad, was er een plekje gereserveerd in mijn hart. 

Met z’n allen lopen we verder door de stad. Ik huppel bijna en niemand kan de grote lach van mijn gezicht laten verdwijnen. Ik ervaarde opeens zo’n groot gevoel van energie. Iets wat ik vaker heb meegemaakt de laatste tijd. Ik voel me spontaan zo geïnspireerd. Heel mijn hoofd zit vol met woorden die er dolgraag uit willen komen. Helaas ben ik altijd te druk met herinneringen maken en alles in me opnemen. Echt gebruik maken van deze energie, heb ik nog niet vaak genoeg gedaan.

Door deze stad rondlopen, gaf me een gevoel van zekerheid. Een soort bevestiging voor mijn plannen. De dromen die ik nu bijna dagelijks heb. Op het moment ben ik druk bezig met mijn laatste jaar middelbare school. Het is een heel gek idee dat ik daarna mijn eigen plan kan trekken en iets kan doen wat ik echt leuk vind. Gelijk door racen zie ik niet zitten. Daarom ga ik eerst nog wat werken hier en daar, nieuwe mensen en plekken ontdekken en vooral eens op avontuur met mezelf. Tijd om te schrijven en wat te doen met die bijzondere energie die ik soms door mijn aderen voel stromen.

Lissabon was voor de rest reuze gezellig. Ik heb iedereen geïrriteerd door de vele foto’s die ik steeds maakte. Vooral van wasgoed eigenlijk, luv wasgoed. Je ziet zo ontzettend veel als je door de straten loopt. Leuke koffiezaakjes en gekke kleine winkels, maar vooral ook veel bijzondere mensen. Prachtige architectuur, schattige huisjes en overal krijg je een zomers gevoel door de paarse bloemen. Trap op en trap af, Lissabon is niet bepaald vlak. Vooral ’s avonds is dit prachtig, als je ziet hoe alle lichten de stad versieren. Het lijkt net kerstmis.

Het leuke aan een stad als Lissabon is de zomer die je overal voelt hangen. Je hebt totaal niet het idee dat je door een mega grote hippe stad loopt. Door alle felle kleuren veel te smalle straatjes en trappen, krijg je een romantisch gevoel zoals je hebt in alle dorpjes in het zonnige zuiden van Europa.

Mijn portemonnee moest er ook aan geloven dit laatste weekend in Portugal. Ik kan niet in zo’n hippe stad komen zonder te winkelen. Binnenkort deel ik mijn route door Lissabon met jullie. Ik heb allerlei kaartjes verzameld in de winkels waar ik geweest ben.

Iets wat je zeker ook moet doen, is het uitgaansleven verkennen. Iedereen loopt, danst, drinkt en zit op straat. Elke nieuwe straat die je inslaat, is één en al feest. Overal hoor je muziek en zie je mooie mensen voorbij lopen. Iris en ik hebben op een terras gezeten met drankjes en daarna hebben we een live muziek bar opgezocht. Een onvergetelijke avond in een onvergetelijke stad.