Pagina's

donderdag 26 mei 2016

Dromen over woeste golven

Met een grote kop hete thee zit ik aan de keukentafel. Buiten ziet het er koud uit. Mijn moeder heeft zelfs de verwarming aangezet. Ik kijk naar mijn oh zo lange to do lijstje en droom langzaam weg. Weg naar de zon op mijn huid, woeste golven en zand tussen mijn tenen. Naar Yoeke die naast me ligt te schaterlachen, naar de smaak van aardbeien en vooral naar het gelukkige gevoel in mijn buik. Helaas brengen al mijn taken me weer terug naar het echte leven. Waarin er weinig tijd is voor wegdromen en mooi weer.



Was het nog maar vakantie, denk ik elke ochtend als ik naar school loop. Het leren van nieuwe dingen vind ik hartstikke leuk, maar alle stress en verplichtingen die het met zich meebrengt, kunnen me gestolen worden. Ik verlang zo naar vrijheid. Nog zo'n 7 weekjes knallen en dan verwelkomt de zomervakantie ons gelukkig al.

De meivakantie was voor mij een paradijs met al het prachtige weer. De laatste dagen heb ik doorgebracht op mijn favoriete plek: het strand. 's Ochtends vertrok ik dan op de fiets met de wind door mijn haren naar deze rustgevende plek. Lunch en natuurlijk aardbeien in mijn fietsmandje om op te peuzelen tijdens een kleine picknick. Vooral de laatste zondag van de vakantie was een bijzondere dag. Samen met Yoeke heb ik een beetje liggen doezelen in het zonnetje en helemaal op ons gemak hebben we onze gedachtes gedeeld. Over alle gekken dingen die door ons hoofd spoken, onzekerheden, verlangens en eigenaardige trekjes. Een dag als deze blijft me bij en geeft me zoveel positieve energie.



Op een gegeven moment werd het strand steeds leger. Mensen vertrokken naar huis en lieten de golven achter zich. Toen er bijna niemand meer was, pakte ik mijn camera er bij om deze heerlijke ontspannenheid vast te leggen. Twee meisjes met door de zon gestreelde rode huidjes, zoutig haar en een big smile. Dansend door de zee genoten we van de laatste zonnestralen.

Op de fiets naar huis werd er bijna niks gezegd. We waren voldaan, er moest niks meer verteld worden. Allebei wisten we dat we helemaal gelukkig waren. Het prachtige landschap vol bloemen en groen bracht ons naar huis. Rozig door de zon gaven we elkaar een dikke knuffel, wetend dat het gedaan was met de rust voor nu.






Deze momenten zijn iets om naar uit te kijken tijdens de stressvolle weken waarin ik me nu bevind. De zomervakantie voelt als een langverwachte beloning die bijna binnen handbereik is. Ik moet nog even geduldig zijn, maar straks zit ik hele dagen op het strand en kan ik wandelen door Barcelona.

2 opmerkingen:

  1. Super mooi lieve Dees, ik wil meer van deze dagen...! xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Deze foto zijn ZO mooi en leuk. Vooral die ene met de paarden! En ik vind jouw manier van schrijven ook heel fijn om te lezen :) Wat heb ik nu weer zin om naar het strand te gaan, zeg!

    BeantwoordenVerwijderen